Haber Detayı
‘Bayrağımız dalgalanınca minderdeki acılar kuş olup gidiyor’
Hırvatistan’ın Zagreb kentinde 13-21 Eylül tarihleri arasında düzenlenen 2025 Dünya Güreş Şampiyonası’nda kadınlar serbest stil 72 kiloda mücadele eden Nesrin Baş gümüş madalya kazanarak Türkiye’ye büyük başarı getirdi. Şimdi hedefi olimpiyatlar.
Hayatı boyunca pek çok zorlukla mücadele eden güreşçimiz Nesrin Baş’ın (23) hikâyesi Tokat’ta başladı.
Küçük yaşlarda ailesine destek olmak için tarlada çalışırken kurduğu hayaller gerçeğe dönüştü.
Önce gençlerde (23 yaş altı) ikişer Avrupa ve dünya şampiyonluğu elde etti.
Ardından Hırvatistan’daki 2025 Dünya Şampiyonası’nda, ilk kez büyüklerde gümüş madalya kazandı.
Beşiktaş’ın lisanslı sporcusu ve milli takımdaki en genç isim olan Nesrin Baş bugünlere nasıl geldiğini anlattı.Güreş sporcusu olma fikri nasıl doğdu?Beden eğitimi öğretmenimin vesilesiyle Tokat’ta güreşe başladım.
Aslında voleybol oynuyordum ama bana “Sen iyi güreşirsin, ellerin büyük, iyi elense çekersin” dedi.
O zamanlar 14 yaşındaydım.Bu kararınızı aileniz destekledi mi?Önce babam bana izin veriyordu ama akrabalarımız “Kadından güreşçi mi olur” deyince “Gitmeni istemiyorum” demeye başladı.
Türkiye ikincisi olunca inanamadı.
Böylece devam ettim.
Başta babama bunları söyleyenler şu an beni tebrik ediyor.
Memleketimi seviyorum fakat biraz görüşler dar.
Çok imkânsızlık yaşadım güreşmek için, şimdi sokaklarda fotoğrafım asılı.Altı kız kardeşsiniz, onlar ne diyor?Gazetecilik okuyan bir ablam var ve o da meraklı güreşe.
Ablalarım beni destekliyor.
En büyük destekçilerim ailem ve kulübüm.
Babam başta öyle tepkiler verdi ama şimdi ben bırakmak istesem o bıraktırmaz.
Beşiktaş kulübünün sporcususunuz...Üç yıldır Beşiktaş’tayım ve bu kulübe gelince daha büyük şampiyonluklar elde ettim.Bu sporun en büyük zorluğu nedir?Güreşe başladığımda bu kadar zor olduğunu tahmin etmiyordum.
Antrenmanlar şiddetli geçiyor, sürekli kondisyon çalışıyoruz.
Nabzım çok yükseliyor ve bayılacak gibi hissediyorum bazen.
Psikoloğumuz çok iyi bilir, bir dönem her antrenmandan sonra ağlıyordum.
Niğde’ye kampa gidiyoruz; kimse yok, ailemi göremiyorum, yorgunluktan uyuyamıyorum.
Erkek sporu gibi ama kadınların isteyip de başaramayacağı hiçbir şey yok.Paris 2024 ilk olimpiyatınızdı...Olimpiyat atmosferi çok farklı.
Hastaydım, kusuyordum.
Güreş bir bütün.
Yemeden antrenman düzenine kadar her şeye dikkat etmek gerekiyor.
Dirseklerim şişiyor, belimde fıtık var.
Çok zor!Neden devam ediyorsunuz peki?Başarıyı seviyorum.
Türk bayrağımız dalgalandığında antrenmanda, minderde çektiğim acılar kuş olup gidiyor.
Hayatımı güreşe adadım.
Yaşıtların gezerken sen antrenmanda oluyorsun, bazen insanın içi gidiyor fakat bunu ben seçtim.
İlk senemde Avrupa üçüncüsü oldum.
Ama ne kadar iyi olsak da bir voleybolcu, futbolcu kadar değer görmüyoruz.Aynı zamanda beden eğitimi öğretmenisiniz, değil mi?Evet, Bağcılar’da bir devlet okuluna bu sene atandım.
Okula ilk gittiğimde çocuklar kollarını uzatıp “Hocam imzalar mısınız” demişlerdi.
Çok güzel bir duyguydu.
Kadın Güreş Milli Takımı’nda en genç isimsiniz, bu nasıl bir his?Gerçekten çok güzel.
Dünya şampiyonasında, 23 yaşında ilk kez finale kalan benim.
İnşallah dünya şampiyonluğu da nasip olur. ‘O KEMERİ BİR GÜN TAKACAĞIM’ En büyük hedefiniz nedir?Olimpiyat şampiyonu olmak.
Allah nasip ederse kota alıp Los Angeles’a gitmek istiyorum.
Büyüklerde dünya şampiyonu olana takılan bir kemer var ve içim gidiyor o kemere; bir gün takacağım.
Ayrıca ekim ayında U23 (23 yaş altı) kategorisinde dünya şampiyonasını son kez oynayacağım.
Üçüncü kez dünya şampiyonu olursam tarihimizde bir ilk olacak.Bu spora başlamak isteyenlere tavsiyeniz ne olur?Zorluklara boyun eğmeyip hayal kurmak çok önemli.
Ben çok hayal kurdum.
Ben yaptıysam onlar da yapar.
Çocukken maddi durumum el vermiyordu, bazen “Nesrin nereden nereye geldin” diyorum.
Ben ailemin durumu yetmediği için tarlada çalıştım zamanında.
Şimdi oradaki abiler görüp tebrik ediyor beni.
