Azgın azınlığın Atatürk nefreti

Yenişafak yazarı Aydın Ünal’ın gazetenin internet sitesinden silinen “10 Kasım” yazısını okuyunca herkesin ortaklaştığı Atatürk’ten nefret eden azınlığın yıllardır aynı argümanlar üzerinden saldırıya geçtiğini gördüm.Aydın Ünal’ın yazısından öğreniyoruz, Mustafa Kemal’in “askeri safahatı vasatın altındaymış”, Çanakkale dışında askeri bir başarısı yokmuş!

Ve… “Sultan Vahdettin tarafından Anadolu direnişini örgütlemek için gönderildiğinde ordudaki en müsait yüksek rütbeli subaymış!

Daha fazlası da var ama seviyeyi düşürmemek için girmedim diğer “tespitlerine”.

Şunu söyleyeyim: Atatürk’ün askeri dehasını dünya kabul etmiş Aydın Ünal ve arkadaşları etmese ne olur?

Yine de bu yazı büyük devrimciyi bir kez daha anlatmak için vesile oldu.Hatırladım.Toplum Çalışmaları Ensititüsü geçen yıl “101.

Yılında Cumhuriyet, Saltanat ve Atatürk” başlıklı bir çalışma yapmıştı.

Hazırlanan rapora göre: Mustafa Kemal Atatürk ile ilgili toplumun yüzde 83.7’sinin “çok olumlu” ve “olumlu” görüşe sahip olduğu görülüyor.

En yüksek olumlu görüş oranında yüzde 97 ile CHP seçmeni birinci, yüzde 95.9 ile İyi Parti seçmeni ikinci sırada.

En az olumlu görüş beyanı ise yüzde 69.3 ile Yeniden Refah Partisi ve yüzde 74.6 olumlu görüş beyanıyla AKP seçmeninde.

Altını çizelim: AKP seçmeninin yüzde 74.6’sı dahi Atatürk’le ilgili “olumlu” görüş bildirmiş.Kurucu Felsefenin Evrimi kitabını okuyunProf.

Zafer Toprak… Boğaziçi Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü’nün kurucu başkanı… 3 Haziran 2023’te kaybettiğimiz Prof.

Toprak “Atatürk- Kurucu Felsefenin Evrimi” kitabıyla ilgili röportajında bakın ne diyor: “… Atatürk sürekli yurt dışına kitap siparişinde bulunuyor.

Atatürk’ün sofrası da izlediği kültür politikasının tartışıldığı bir ortam.

Çevresinde seçkin aydın kişiler var.

Çankaya kitaplığı, Aydınlanma Çağı, Fransız Devrimi, 19. yüzyılın inişli çıkışlı siyasal olayları, Üçüncü Cumhuriyet Fransası’ndaki gelimeler, kısaca kitaplık Cumhuriyet Türkiyesi’nin inşasında referans olacak geniş bir bilgi hazinesi işlevi görüyor.

Örnek vermek gerekirse Fransa’nın ünlü anayasa hukukçusu Leon Duguit’nin Hukuk-ı Esasiyye yani Anayasa Hukuku kitabı Cumhuriyet’in hukuk düzeninin oluşumunda temel referanslardan biri oldu.

Ekonomide Charles Gide’in eserleri özellikle kooperatifçilikte yönlendirici eserdi.

Ulusal tarih anlayışı uzun yıllar Charles Seignobos’un kitaplarından esinlendi.

Sosyolojide ise hakim-i mutlak konumda olan Emile Durkheim idi.

Tüm bu yazarların eserleri Atatürk’ün kitaplığında bulunuyor. (28 Ekim 2020/Gergedan Dergi)”Tarih öğreticidir…17 Şubat 1923… İzmir İktisat Kongresi’nde açılış konuşmasını yapan Mustafa Kemal Atatürk’ün vurgusu önemli: “… Siyasi, askeri muzafferiyetler ne kadar büyük olursa olsun iktisadi muzafferiyetle taçlandırılmazsa husule gelen zaferler kalıcı olamaz.” Atatürk bu konuşmayı yaparken işçi, çiftçi, tüccar, işveren dinliyor ve tartışmalara katılıyordu. (Not: O dönem daha liberal bir çizgi vardı.)Tespit net: İktisatta başarı olamazsanız, ne yaparsanız yapın olmaz!Genç Cumhuriyet’in kafasında ‘planlama’ vardı. 1927’de Ali İktisat Merkezi kuruldu.

Ekonomik konseylerin, Devlet Planlama Teşkilatı’nın temeli… Osmanlı’dan kalan borçlar, savaş sonrası inşa çalışmaları derken dünya krize girdi.1929 Büyük Ekonomi Buhranı… New York Borsası 1928 yılının başından 29 yılı Ekim ayının başına kadar olan süreçte gittikçe yükseliyor ve yüksek fiyat/kazanç oranı getiriyordu.

Ancak 3 Ekim 1929 tarihine gelindiğinde, borsanın ilerlemesi durdu hatta birkaç büyük holdingin hisse senetleri düştü.

Bu düşüş 21 Ekim günü yabancı yatırımcıların kağıtlarını ellerinden çıkarmalarıyla hızlandı ve “Kara Perşembe” olarak anılan 24 Ekim 1929 Perşembe günü borsa dibe vurdu. 1929 yılının fiyatlarıyla 4.2 milyar dolar yok oldu.

Dünyada 50 milyon insan işsiz kaldı.Peki Türkiye ne yaptı?

Mustafa Kemal Atatürk ve arkadaşları, devlet eliyle sanayileşmeye öncelik verdi…Yazı kaldırılmamış konu “teknikmiş”Buhranda… Devletçi ekonomi hakim oldu!

Çiftçinin ürettiği buğdayın fiyatı 135 kuruştan 35 kuruşa, tütünün fiyatı 71 kuruştan 30 kuruşa düştü!1929’da, Türk Lirası aşırı değer kaybetti.

Türk Parasını Koruma Kanunu çıktı.Dış ticaret açığının artmasına karşılık ithalat sınırlandırıldı.1930’da parayı kontrol etmek için Merkez Bankası kuruldu.Şu nokta önemli! 1930’da ABD’den 10 milyon dolar, 1934’te Sovyetler’den 8 milyon dolar borç alan Türkiye parayı betona yatırmadı!

Fabrika kurdu ve üretti.

Bu arada “Birinci 5 Yıllık Sanayi Planı” hazırlandı. 1930’da toplanan Sanayi Kongresi’nde ekonominin kurmaylarının hazırladığı rapor ve tartışmalar damga vurdu.

Bu arada Atatürk halkın durumunu anlamak için üç ay süren yurt gezisine çıktı.

Çünkü… Halka dokunmak, onun sorunlarını dinlemek önemliydi. 3 Mart 1931’de de şu cümleyi kurdu: “Sadece halkımızı geleceği için değil Cumhuriyet rejimi için de ekonomik kriz aşılmalı.” Aşıldı ve…O dönemi anlatan en çarpıcı tespite uzanalım:CHP’nin 1938 yılında yayınlanan “Onbeşinci Yıl Kitabı”: “… Asırlarca yabancı milletler tarafından istismar edilen Türk milletinin ekonomik istiklalini temin edecek, milleti ecnebi fabrika mahsullerine müşteri olmaktan kurtaracak, yurdun iptidai maddelerini yok pahasına satıp onların ecnebi mamullerini çok pahalı bir fiyat ile satın almaktan çıkaracak yol, ancak devletçilik prensiplerini kabul ve tatbik ile mümkün olabilirdi.”Bizim bildiğimiz ve kabul ettiğimiz Mustafa Kemal Atatürk “devrimciydi” ve “kurucuydu”.

Gerisi lafügüzaf!

Yazımı bitirirken Aydın Ünal’ın açıklamasını gördüm: “Dün gazetem Yenişafak’a gönderdiğim yazıyı yakın tarihte farklı bir başlıkla yayınlamak üzere geri çekmiştim.

Basılı nüshada yer almayan yazı yanlışlıkla internet sitesine konulmuş.

Ne sansür ne geri adım söz konusudur.

Olay teknik bir hatadan ibarettir.” Mesele “teknikmiş” yani.

Teknik ya da değil; 10 Kasımlarla ve kurucu önderle hesaplaşmaları bitmedi, bitmiyor.

Bitmesin: Tarih öğreticidir!