Sevgililerin bebiş dili

Sevgililerin birbirine çocuk gibi konuşması, yani o meşhur 'bebiş dili', sandığından çok daha yaygın ve aslında epey insani bir durumdur.

Mizahı da bilimi de bol.

Nedir bu çocukça konuşma?: 'Aşkım aç mııı?' 'Minnoşum gel burayaa...' 'Küstüm ama çok az küstüm...' 'Sen benim bebiiişimsin.' Dil basitleşir, ses tonu yükselir, kelimeler uzar.

Dışarıdan bakınca tuhaf, içerden bakınca... sıcak.

Neden yapılır?: Güven göstergesi.

İnsan, güvende hissettiği yerde 'ciddiyet zırhını' indirir.

Çocuk dili = 'Yanındayken savunmasız olabilirim.' Bağ kurma refleksi: Bebeklerle konuşurken kullanılan dil, beynin şefkat merkezini aktive eder.

Sevgililerde de benzer bir bağlanma mekanizması çalışır.

Özel alan yaratma: Bu dil genelde başkalarının yanında değil, iki kişilik evrende kullanılır.

Bir nevi gizli şifre.

Stres azaltma: Hayat yetişkin, faturalar yetişkin, sorumluluklar yetişkin...

Ama 'minnoş konuşma' birkaç dakikalığına her şeyi iptal eder.

Herkes yapar mı?: Yapmayan: 'Asla yapmam.' Yapan: 'Kimse duymadıysa sayılmaz.' Araştırmalar, uzun süreli ilişkilerde bu tür konuşmanın ilişki memnuniyetini artırabildiğini söylüyor.

Yani bilim bile 'bebişim' diyor.

Ne zaman sorun olur?: Sürekli ve herkesin ortasında yapılıyorsa...

Gerçek iletişimin yerini alıyorsa...

Taraflardan biri rahatsız olup söyleyemiyorsa...

O zaman 'sevimlilik'ten 'sinir bozucuya' geçiş yapar.

Kısa özet: Sevgililerin çocuk gibi konuşması, olgunlaşmamışlık değil; rahatlamışlıktır.