Haber Detayı
Gülşah Durbay’ın Ardından: Onurlu Bir Mücadele ve TMMOB Seçimlerinde Kaybolan Sorular
Gülşah hem dostum hem meslektaşımdı. İyi bir gıda mühendisiydi. Gıdanın en zor dallarından birinde hazır yemek dalında yıllarca üst düzey yöneticilik yaptı.
İnsan ilişkileri çok kuvvetliydi.
Mertti, karakterliydi, samimiydi.
Olanı hisseder, çözüm arar, lafını kimseden esirgemezdi.
Onurlu insanın tanımı olabilecek nadir kişilerden biriydi.
Öyle Gülşah Durbay olabilmek kolay değildi.Hazır yemek dalında uzun yıllar çalışan gıda mühendisi olmak çok zordur.
İnsanlar dertlerini yediği yemeğe yansıtır, şikayet olarak da karşınıza getirir.
Yemeği yapan emekçi çoğu zaman sadece yemeğini yetiştirmeye odaklanır, zaman baskısı yüzünden temizlik ve özen aksayabilir.
Yemeği saatine yetiştirmek için her gün verilen bir mücadele vardır.
Buna rağmen yemeğinin güvenliğinden ve kalitesinden ödün vermeyen, mühendislerden öğrendiğini alıp uygulayan uygulayan emekçiler azdır.
Emekçilerle iyi anlaşmak, üretirken kuralları da birlikte hayata geçirmek gerekir.Yemek hizmetini satın alan işletmenin talepleri bitmez, bununla uğraşırsınız.
Ve hep aynı yerdesinizdir.
Görev değişir ama yapılan işler çoğu zaman aynıdır.
Her sabah yeni bir fabrika kurup akşam o fabrikayı dağıtmaya benzer.
O yüzden çoğu meslektaşım hazır yemek dalından ya uzak durur ya da geçici bir durak olarak görür.
Bu dalda çalışmak dayanıklılık ister.Gülşah da böyle bir iş yapıyordu.
Çalıştığı yerde Ege Bölgesi’ne bakıyordu.
Gün içinde yüzlerce kişiyle konuşuyor, sorunlarını çözmek için adımlar atıyordu.
Önüne binlerce konu geliyordu.
Bunun yanında siyaset de yapıyordu.
İnsan seviyordu Gülşah.
Sorun çözmek istiyordu.
Hepimizi ruhen yoran şeyler onu motive ediyordu.
Sorunu çözmek için mücadele vermeye bayılıyordu.Atatürk’e çok bağlıydı.
O’nu doğru tanıyan nadir insanlardan biriydi.
Hayata olan tutkusunu O besliyordu.
Tırnağıyla kazıya kazıya, insan toplaya toplaya bugünkü Gülşah Durbay oldu.
Saruhanlı’da CHP İlçe Gençlik Örgütü’ne başkan seçildi Gülşah.
Sonra Manisa’nın CHP İl Gençlik Örgütü’ne başkan seçildi.
Manisa’nın kırmızı yeleklileri Gülşah’a güveniyorlardı.
Gülşah CHP İl Örgütü’ne başkan adayı oldu.
Bunları makam elde etmek için yapmıyordu.
Yanındakilerle birlikte insanların hayatına dokunmak istiyordu.İl örgütü seçimlerini kaybetti.
Kaybetmek kilit bir şeydi.
Kazanmaktan daha önemliydi.
Bunu biliyordu.
Artık Manisa’da tanınan ve sevilen bir insandı.
Bu sürecin üzerinden biraz zaman geçti.
Kafasında bir şeyler vardı.
Gözüne bir sorun takılmış, onu rahatsız etmişti.
Bana danıştı.
Rahatsızlığı, TMMOB Gıda Mühendisleri Odası’nın Manisa’ya karşı tutumuydu.
Manisa’sını ezdirmek, TMMOB Gıda Mühendisleri Odası’nın seçim süreçlerinde kolay oy deposu gibi görülmesine de razı değildi.Günlerce konuştuk, tartıştık. “Ben TMMOB Gıda Mühendisleri Odası’nda Manisa İl Temsilcisi olmak istiyorum” dedi.
Bu odada il temsilcileri seçimle göreve gelmez.
Genel merkez uygun gördüğü kişiyi atar.
İl temsilcilerinin bir yetkisi yoktur genel merkeze bilgi aktarmak ve genel merkezden gelen önerileri hayata geçirmek dışında.
Dışarıdan bakınca, siyasi bir yol yürüyen birinin neden böyle bir göreve talip olacağını sorarsınız.
Gülşah kibirlenmezdi.
Manisa’sı her şeyden önce gelirdi.
Mücadeleyi görür, içine girerdi.
Gitti ve gerçekten de il temsilcisi oldu.Sonrasında olanlara hepimiz şahit olduk.
Bugün Gülşah yok.
Bundan sonra bizi motive edip mücadeleye çağırmayacak ama her yorulduğumuzda aklımıza Gülşah gelecek.
TMMOB Gıda Mühendisleri Odası seçim sürecinde.
Bu hafta İstanbul’da şube yönetimi seçilecek.Gülşah’la omuz verdiğimiz mücadelede bu sefer ben soracağım:Seçim sürecinde tabanların görüşü alındı mı?
Aday belirleme sürecine dair duyurular yapılmadı, süreç nasıl işledi?Yönetim kurulu adayları hangi yetkinliklere göre seçildi?
Yayınladığınız manifestolarla adayların geçmiş çalışmaları arasındaki uyumu nasıl ölçtünüz?Listelerde hep tanıdık isimleri görülüyor.
Gençlerin ve yeni yüzlerin önünü açacak aday belirleme stratejileriniz oldu mu?Işıklar içinde uyu Gülşah.
