Suriye’de karşı-devrimin 1'inci yıldönümü

İdlib’de El Kaide tarafından kurulan “Kurtuluş Hükümeti”ne bağlı 15-20 bin kadar silahlı çete mensubunun ellerini kollarını sallayarak Şam’ı ele geçirdikleri 8 Aralık karşı-devriminin üzerinden bir yıl geçti.

El Kaide, IŞİD ve türlü Selefî çetelerin bu koalisyonu bir yıldır Suriye’nin batısını yönetiyor.

Baas partisi ve Suriye ordusu, ülkeyi hiç savaşmadan teslim etti.

Beşar Esad Rusya’ya kaçtı.

Kuşkusuz devrilen rejim de bir diktatörlüktü.

Esad/Baas yönetimi altında Suriye’de söz, düşünce, basın, örgütlenme özgürlüğü yoktu.

Hapishaneler politik muhaliflerle doluydu.

Arap milliyetçisi rejim, Arap olmayan halklar (özellikle Kürtler) üzerinde ulusal baskı uyguluyordu.

Colani (Şara) yönetimi eski rejimin bu özelliklerini aynen devraldı, sürdürüyor.

Diğer yandan Baas rejimine Selefilerin karşı çıkışının sebebi bu rejimin neredeyse sınırsız bir dinsel hoşgörüye sahip olmasıydı.

Laik bir rejim olmasıydı.

Hıristiyanların, Dürzilerin Nusayrilerin inançlarından dolayı baskı görmemeleriydi.

Yasaların insanlar tarafından yapılmasıydı.

Selefi gruplar ise insanların yaptığı yasaları “küfür” sayıyor; yasaların yegâne kaynağının İslam şeriatı olması gerektiğini savunuyorlardı.

Onlar kadını evine hapsetmek, ikincil bir konuma indirmek, kamusal alanlardan silmek istiyorlardı.

Baas rejimi altında kadının toplumsal konumunu kabul etmiyorlardı.

İşte 8 Aralık karşı-devrimi özellikle de bu alanlarda Suriye açısından büyük bir gerileme anlamına gelmektedir.

Nitekim Şara yönetimi, ilan ettiği “geçici anayasa” ile “Arap cumhuriyeti” tanımını korurken, yasaların tek kaynağını “İslam şeriatı” olarak ilan etti.

Doğu – Kuzeydoğu Suriye’de halen laiklik varken, Batı Suriye’de ise henüz altı doldurulmamış bir şeriat rejimi vardır.

Şara yönetimi, uluslararası meşruluk sorununu çözebildiği ölçüde (tıpkı Afganistan’da olduğu gibi) rejimini adım adım oturtacaktır.

Karşı-devrimin yıldönümünde yaptığı konuşmada Şara “seçimlerin 4 yıl sonra yapılacağını” söyledi.

Yani El-Kaideciler Suriye’yi istedikleri gibi dizayn etmeden seçim yapmayacaklar.

Esad rejimini “serbest seçimlerin yokluğu, siyasi partilerin serbestçe faaliyet yürütemedikleri” gerekçeleriyle eleştiren Avrupa ve ABD, Şara rejimini bu gerekçelerle eleştirmiyor.

Oysa durum bu açıdan Baas dönemine göre daha beterdir.

Doğu Suriye hariç tutulursa, bugün Suriye’de siyasi partiler yoktur, kongreler-konferanslar yapılamamaktadır.

HTŞ rejiminin silahlı tehdidinin gölgesi, her türlü siyasi faaliyeti bastırmaktadır.

Şara’nın kendisi de henüz bir siyasi parti kurmamıştır.

Şara, 8 Aralık’tan sonra, HTŞ’nin “kısa süre içinde feshedileceğini” söylemişti.

Oysa o hâlâ silahlı bir heyetin iktidarının başındadır.

Şara’nın bir siyasi parti kurmamış olması, Suriye’de çok partili bir rejim kurulmayacağına dair güçlü bir izlenim veriyor.

Muhtemelen Şara, bir tür tek adam rejimini inşa etmeye çalışacaktır. “Geçici Anayasa”nın Suriye cumhurbaşkanına verdiği olağanüstü geniş yetkiler de buna işaret etmektedir. 8 Aralık karşı-devrimi, Suriye halkları için birçok felaketi beraberinde getirdi.

Mart ayında Lazkiye’de Alevilere, Ağustos ayında Süveyda’da Dürzilere yönelik kitle katliamları yeni rejimin karakterini ortaya koydu.

İslam hukuku Hıristiyanları ve Yahudileri “ehl-i kitap” sayar ve cizye ödeyerek hayatlarının korunmasına imkân sağlar.

Oysa Aleviler ve Dürziler, kendilerini “sapkın” sayan Selefilerin yönetimi altında cizye ödeyerek bile canlarını kurtaramazlar.

Lazkiye’den sonra Hama ve Humus’ta tekrarlanan Alevi katliamları da bunu gösteriyor.

Neticede; 8 Aralık’ın birinci yıldönümünde Şam’da, sadece silahlı radikal gruplar tarafından yapılan bir “seçimle” geçici cumhurbaşkanı “seçilmiş”; gerçekte ise iktidara zorla el koymuş bir El-Kaideci hüküm sürüyor.

Siyasi partiler yok, siyasi faaliyet serbest değil, seçimler yok, düşünce özgürlüğü yok, laiklik ise yok edildi.