Haber Detayı
George Clooney: Bir zamanlar saati 3 dolara tütün kesiyordum!
Oscar adayı Noah Baumbach’ın yeni filmi “Jay Kelly”, ünlü sinema oyuncusu Jay Kelly’nin geçmişi ve bugünüyle yüzleşerek çıktığı bir kendini keşif yolculuğunu konu alıyor. Hollywood’un efsane isimlerinden George Clooney, Jay Kelly rolünde içe dönük ve en sorgulayıcı performanslarından birine imza atıyor. Şöhretin bedeli, yapılan seçimler ve “Başka türlü olabilir miydi?” sorusu etrafında şekillenen yapım, sadece bir film yıldızının değil, aslında birçok insanın hikâyesini anlatıyor. Filmin yönetmeni ve senaristi Noah Baumbach ve George Clooney ile bir araya gelerek şöhretin ışıkları altında geçen bir hayatın farklı yönlerini konuştuk.
◊ Senaryoyu ilk aldığınızda ne kadar bağ kurdunuz?- George Clooney: Açıkçası bayıldım.
Bana bir telefon geldi, “Noah, Adam Sandler’la film yapacak, ilgilenir misin?” dediler.
Ben de “Evet, yaparım” dedim.
Senaryoyu okumadan önce teklifi kabul ettim. “Senaryoyu okumak ister misin?” diye sordular. “Tabii ki okurum ama zaten yapacağım” dedim.
Çünkü Noah’ın önceki işlerini biliyordum ve Adam Sandler ile çalışmayı gerçekten istiyordum.Sonra senaryoyu okudum.
Ne kadar şanslı olduğuma inanamadım.
Çok güzel bir rol olduğunu düşündüm.Komik olan şu: Birçok insan gelip “Aslında kendini oynuyorsun” diyor.
Ama benim hayatımda bu adamın yaşadığı pişmanlıklar yok.
Çocuklarım hâlâ beni seviyor. 8 yaşındalar.
Değişebilir tabii.
Ama şimdilik babalarını seviyorlar.
Çalıştığım herkesle hâlâ çalışmaya devam ediyorum.
Yani benim hayatım Jay Kelly’den çok farklı.
O yüzden onunla çok da özdeşleşmedim.İnsanlar “Bu hayata ayna tutuyorsun” dediğinde öyle düşünmüyorum.
Jay Kelly film boyunca karşılaştığı herkesin hayatını mahveden biri gibi.
Karakteri oynarken yol boyunca tek derdim; “Bunca şeyi yaparken onu hâlâ sevimli kılabilir miyiz”di.
Asıl mesele buydu.
Ama senaryo bunu zaten sağlıyordu.
Yönetmen de aynı şekilde.Ben de sevdiğim inanılmaz oyuncuların arasında, harika bir yönetmen ve yazarın ellerinde adeta korunup kollandım.Hayatımda doğru seçimi yaptım mı? ◊ Günümüz dünyasında insanlar şöhretin bedelini ve etkilerini pek düşünmüyor, empati de giderek azalıyor.
Bu hikâye seçimler, hayallerin bedeli üzerine ve sadece yıldız olmakla değil, her alanla ilgili.
Seyircinin bu filmi izledikten sonra ne hissetmesini istiyorsunuz?- Noah Baumbach: Bence hepimiz, ne iş yaparsak yapalım, kim olursak olalım, gençken önümüzde sonsuz zaman varmış gibi hissediyoruz.
Ve yaptığımız seçimler çoğu zaman bilinçli ya da bilinçsiz bir pazarlıkla geliyor: “Şimdilik bunu yapayım, öbürünü sonra yaparım.
Bunu yapmak için daha zaman var.”Bu film biraz da hayatın belli bir noktasında şunu fark etmekle ilgili: Hem çok bariz hem de aynı anda sarsıcı bir şekilde artık tek şansımız olduğunu anlıyoruz.
Bunu bir daha yaşamayacağız.
Jay de filmde, dolambaçlı ve tuhaf bir yoldan olsa da tam olarak buna geliyor: “Bundan bir tane daha yok.
Yaptığım seçimler bunlar.
Bu benim hayatım.
Peki şimdi ne yapacağım?”Filmin süsü, bir film yıldızı olması, etrafındaki dünya...
Bunlar bildiğimiz, ilginç ve çekici bir dünya.
Ama beni asıl ilgilendiren, senin de ima ettiğin gibi, bu işin duygusal ve psikolojik tarafıydı.
En temelde de ölümlülükle yüzleşmek.
Yani bu film benim için tam olarak bununla ilgili.◊ İnsan dünyaca ünlü bir film yıldızıyla kendini bağdaştıramayacağını düşünüyor ama bir bakıyorsun, aslında birçok kişi aynı sorunları yaşıyoruz...- Noah Baumbach: Ben, hayal ettikleri kişi olamamış insanlar hakkında çok film yaptım.
Yani hayatlarında kendileri için koydukları belki de gerçekçi olmayan bir hedefe ulaşamadıkları için, başarısız olmasalar bile kendilerini başarısız hisseden insanlar...
Ve bu insanın gerçekten kendisiyle yüzleşmesini, hatta aslında kim olduğunu anlamasını engelliyor.İlginç olan, başarının da aynı hikâyeyi yaratması.
Bu sefer de başarı, seninle arana giren bir engel oluyor.
Hepimizin, dışarıya sunduğumuz, “Ben buyum” diye karar verdiğimiz kişiyle gerçekten olduğumuz kişi arasında bir boşluk var.Noah Baumbach◊ Senaryo o kadar iyi yazılmış ve bu dünyayı o kadar iyi tanıyor ki merak ediyorum; yazarken kendi hayatınızdan ya da tanıdığınız insanlardan ilham aldınız mı?- Noah Baumbach: Hayatımdan birebir bir şey almadım.
İlginç olan şu ki, aslında Adam Sandler’ın canlandırdığı karakterle Laura Dern’in karakteri, Jay’in yaşadığı ikilemin aynısını yaşıyorlar. “Hayatımda doğru seçimi yaptım mı?
Hayatımı ve kariyerimi adadığım bu kişiyle olmayı seçtim ama bir yandan da gerçek bir ailem var.” Filmin adının Jay Kelly olmasının sebeplerinden biri de bu zaten; herkes bir şekilde bu figürün etrafında dönüyor.
Ama hepsi, başta bahsettiğim o soruyla uğraşıyor: “Doğru seçimi yaptım mı?
Olmak istediğim yerde miyim?” Hikâyedeki insanlar farklı taraflarda gibi görünseler de, aslında yaşadıkları çatışma temelde aynı.ŞANS YÜZÜĞÜ DENİLEN ŞEYİ YAKALADIM◊ Film, süperstar olmanın hem iyi hem de zor yanlarını gösteriyor.
Şunu sormak istiyorum: Şöhretin en sevdiğiniz ve en sevmediğiniz tarafları neler?
Bir şansınız daha olsa, yine şöhreti seçer miydiniz?- George Clooney: Şöyle söyleyeyim, gençken ünlü ve zenginlerin hayatlarını anlatan “Lifestyles” diye bir program vardı.
Hatırlarsınız; “Lifestyles of the Rich and Famous.” Ben o zamanlar saati 3 dolara tütün kesiyordum.Televizyonda ünlü bir oyuncunun hayatından şikâyet ettiğini duyunca içimden “Hadi oradan, ben burada tütün kesiyorum” diyordum.
O yüzden bugün şikâyet edecek pek bir şey bulmuyorum.Şans yüzüğü denilen şeyi yakaladım.
Kariyerimde de, hayatımda da çok şanslıydım.
Tekrar seçer miydim?
Evet.
Şöhret tuhaf bir şey.
Çünkü sana gerçekten yapmak istediğin projeleri seçme imkânı veriyor.Ama ona bir böceğin ışığa koşması gibi koşuyorsun; vardığında da “çat!” diye çarpılıyorsun.
Yani “Vay canına, işin içinde başka bir sürü şey daha varmış” diyorsun.Şöhret bana böyle projelerde çalışma fırsatı verdi. 64 yaşındayım.
Bu tür roller çok sık gelmiyor.
O nedenle bu şansı yakalayabildiğim için çok mutluyum.Eğer şöhret bana bunu sağladıysa, benim için olağanüstü bir deneyim olmuştur.Geri kalan kısmına gelince...
Evet, yapamadığın şeyler oluyor, insanı sınırlayan tarafları var.
Ama ne olursa olsun tütün kesmek çok daha kötüydü, onu söyleyeyim.◊ Filmdeki replikler gerçekten güçlü.
Jay’in kızının “Biliyor musun, benimle vakit geçirmek istemediğini nasıl anladım?
Çünkü benimle vakit geçirmedin” dediği sahne mesela.
Senaryoyu okurken sizi özellikle yakalayan, kalbinize dokunan bir replik oldu mu?- George Clooney: Güzel soru.
Dediğin gibi, filmde çok fazla güzel replik vardı. “Bütün anılarım filmler” cümlesi mesela...
Çok güzeldi.
Jay, hayatını haklı çıkarmaya çalıştığı an mesela “Bir anlamı olmalıydı” diyor.
Kızı da “Ya olmadıysa?” diye cevap veriyor.
Bu gerçekten insanı sarsan bir an.
Bunun gibi bir sürü replik vardı.Açıkçası senaryoyu okurken baştan sona hep şunu düşünüyorsun: “Aman Tanrım, umarım bu repliği ben söylerim.”Şunu da söyleyeyim: Kendi hayatımdan gerçek görüntülerin kullanılacağını bilmiyordum.
Beni Adam Sandler’ın elini tutarken gördüğünüz an tamamen gerçekti.
Çünkü içimden “Aman Tanrım” diyordum.
