İyilik biriktirenlerin yolu - Serpil Güleçyüz

Yeni bir yıla, bin bir umutla merhaba derken tartışmaların dayatmaların gölgesinde, bizi biz yapan değerlerimizden ne kadar uzaklaştığımızı fark ediyoruz.

Bazen bir düşünce, bazen bir inanç üzerinden.

Bizi biz yapan etik değerlerimizden, kültürümüzden kopmamız mı gerekiyor?

İnsanın özgürce yaşaması, düşüncelerini özgürce paylaşması bu kadar mı zor?

Para mı, güç mü, iktidar mı tek varlık nedenimiz?

İnsan olmanın onuru, inancı, düşüncesi bu kadar kolay harcanabilir mi?

Hep biz mi ölmeliydik?

Peki ne zaman var olacağız?

Üniversite yerleşkelerinde gençleri susturmak yerine; hoşgörünün, uzlaşının ve düşünceye saygının hâkim olduğu bir ortamı kurmak gerçekten bu kadar mı zor?

Haykırmak yerine konuşmayı, sevgisizlik yerine sevgiyi, cehalet yerine bilgiyi, kör tarafgirlik yerine adaleti seçmek… Suskunluğun değil, vicdanın; korkunun değil cesaretin, çıkarın değil adaletin, nefreti büyütenlerin değil, sevgiyi çoğaltanların yol aldığı bir yıl olsun.

İnsanı kimliğinden, inancından, düşüncesinden utandıran değil, onu olduğu haliyle onurlandıran bir yıl olsun.

Farklılıkların tehdit değil zenginlik sayıldığı, adaletin güçlüye göre değil, haklıya göre işlediği; iyiliğin, dürüstliğin safdillik sayılmadığı; “herkes yapıyor” karanlığının arkasına saklanmadan, elini vicdanına koyup “ben yapmam” diyebilenlerin çoğaldığı bir yıl olsun.

Dileriz yeni yıl, iyilik biriktirenlerin yolunu açsın; karanlıkta kalanlara ışık, yorulanlara nefes, umudunu kaybedenlere yeniden inanma cesareti versin.

İyilikle, adaletle ve vicdanla örülmüş nice yıllara… SERPİL GÜLEÇYÜZ EĞİTİM YÖNETİCİSİ