Yılın kelimesi ‘Silivri’ oldu

2025’te sanki gizli bir el, ülkeyi baştan aşağı yeniden şekillendirmeye soyundu.

Bütün ezberler bozuldu; bugüne kadar “asla olmaz” veya “mümkün değil” dediğimiz ne varsa hepsi gelip hayatımızın merkezine yerleşti.“2025’i nasıl bilirdiniz?” diye sorsalar, hiç tereddüt etmeden “Gözaltılar, boykotlar ve tutuklamalarla bilirdik” diye cevap veririm.

Koca bir yıl boyunca adliye koridorlarından çıkamadık; olaylar ya orada başladı ya da orada bitti.Her sabah gözümüzü açtığımızda kameralar bizi adliye koridorlarında karşıladı.

Yıl biterken bile adliyelerdeki yoğun trafik hız kesmeden devam ediyor.

Cumhuriyet tarihi boyunca mahkemeler hiç bu kadar gündelik hayatımızın parçası olmamıştı.Bizim gibi toplumsal hafızası zayıf, anı yaşamaya meyilli insanların ülkesinde 12 ayın muhasebesini yapmak oldukça güçtür.Ancak mademki bir yılın fotoğrafını çekiyoruz, işte 2025’in objektifine yansıyanlar:Yılın kelimesi “Silivri” oldu.

Memlekette namını duymayan kalmadı.

Gazetecisinden öğrencisine, patronundan siyasetçisine herkesin yolu Silivri’de kesişti.Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasıyla Türkiye’de yeni bir siyasi dönem başladı.

CHP’li belediyeler yargı eliyle kuşatılırken, belediye başkanları mesailerinin büyük kısmını mahkeme koridorlarında geçirdi.

CHP de payına düşeni aldı, yılın önemli bir bölümünde kayyum gölgesinde siyaset yaptı.Kayyum sadece siyasete yön vermedi.

Şirketler de payına düşeni aldı.

Türkiye’nin en büyük holdingine dönüşen TMSF’nin artık 1.126 şirketi var.

ZÜBÜKLER SAHNEYE ÇIKTIİmralı’dan gelen “silah bırakma” çağrısıyla başlayan açılımın nereye gittiğini, menzilde bizi neyin beklediğini hiç anlayamadık.

Az gittik uz gittik, dere tepe düz gittik.

Ancak dönüp arkaya baktığımızda bir arpa boyu yol gitmişiz.“Aile Yılı” ilan edilen 2025’te 431 kadın cinayete kurban gitti.Kartalkaya’daki otel yangını 78 canı aramızdan kopardı.Siyaset kulislerini zübükler hareketlendirdi.

Başta Aydın Büyükşehir Belediye Başkanı Özlem Çerçioğlu olmak üzere onlarca siyasetçi U dönüşleri ile sahnedeki yerini aldı.Çocuklarımız bu yıl bizi kalbimizden vurdu; çetelerle, cinayetle, iş kazalarıyla gündemimizden düşmedi. 14 yaşındaki Mattia Ahmet Minguzzi’nin sokak ortasında katledilmesine tanıklık ettik.

MESEM’in fabrikalara, inşaatlara, tarlalara gönderdiği çocukların en az 15’i hayattan koparıldı.

Doğanın talanına, zeytinliklerin yasayla sökülüp atılmasına engel olamadık.

Yangınlar ülkeyi bir uçtan bir uca kavururken, kelimenin tam anlamıyla seyrettik.“Enflasyonla mücadele” söylemi dilimizden düşmedi.

Ancak yıl sonunda yüzde 31 bandına takılıp kaldık, ekonomik kriz bitmek bilmez bir kısır döngü oldu.Tüm felaketler halkın hanesine yazılırken, madalyonun öbür yüzünde sayıları 2.7 milyon olan milyonerlerin banka hesaplarındaki servet 20 trilyon lirayı aştı. 18 milyon vatandaşın payına ise devlet yardımlarıyla ayakta kalmaya çalışmak düştü.Konkordatolar tavan yaptı. 4.364 şirket mahkemelerden konkordato istedi. 196 firma ise iflasa sürüklendi.UMUT HEP VARDIRYıl biterken adliye koridorları bu kez ünlüleri, sanatçıları ve fenomenleri ağırlamaya başladı.

Tüm ülke, elimizde çekirdeklerle ekran başına kilitlenip mankenlerin, spikerlerin kirli çamaşırlarını konuşur olduk.

Kimin vitrini yeniden düzenlediğini bilmesek de bir daha sahnede göremeyeceğimiz onlarca ünlünün mahrem hikayeleri ekranlarda geçit töreni yaptı.

Adeta muhteşem bir final kurgulandı...Yine de tüm bunların yanında bir de umut var ki; hayatımızın başköşesindeki yeri hiç değişmiyor.

Bütün sene işler kesat gitmiş, hayaller boğazımıza düğümlenmiş olsa da umut hep orada duruyor.

Nefes aldığımız sürece de var olacak.Yeni bir yılın kapıları aralanıyor.

Enseyi karartmadan yeni bir yıla yelken açıyoruz.

Çok zor bir yılı geride bırakırken, “Allah beterinden sakınsın” diyerek yeniden yola koyulacağız.

Umutla, sevgiyle ve cesaretle...Hoş geldin 2026 sana da yer var, geç otur...